Depresje wieku młodzieńczego
Występują bardzo często ale trwają krócej w porównaniu do innych rodzajów depresji. Charakteryzuje je chaos uczuciowy, związane są z próbowaniem ról społecznych, realizacją marzeń, krytyczne nastawienie wobec środowiska rodzinnego.
Postaci depresji wieku młodzieńczego:
a) Apatyczno – abuliczna :
- wewnętrzne rozprężenie
- zaniedbanie nauki
-pustka, bezsens, brak celu
-nuda przerywana ryzykownymi zachowaniami
U ich podłoża może leżeć kompleks masturbacyjny lub zbyt wcześnie rozpoczęte życie seksualne, agresja wobec rodziców
W Leczeniu może pomóc miłość, interesująca praca, sukces.
b) Buntownicza:
-bunt wobec rodziców
- autoagresja
-burzliwy przebieg
Leczenie ma na celu przywrócenie własnej wartości.
c) Rezygnacyjna
-u podstaw leży brak wiary w siebie
-rozbieżność między marzeniami a rzeczywistością
-przyszłość widziana w smutnych barach
Przyczyną może być zbyt wcześnie rozpoczęte współżycie seksualne, autoerotyzm i samoagresja. Leczenie polega na wzmocnieniu autoportretu, wiary w siebie.
d) Labilna:
- wahania nastrojów mają dużą amplitudę i utrudniają życie
- poczucie pustki, bezsensu, autoagresja
- pod powierzchnią żywotności znajduje się poczucie bezsensu
Leczenie odbywa się poprzez łagodne tymoleptyki i neuroleptyki. Należy współpracować z rodzicami, budować zaufanie i podkreślać przejściowy charakter depresji.
Powrót do poprzedniej strony